Na het lezen van een artikel over de giftigheid van ui en knoflook op het menselijk lichaam, ben ik verder opzoek gegaan naar informatie. Het is niet raar dat deze informatie niet massaal tot ons komt want het internet staat vol met positieve verhalen over ui en knoflook. In 1 artikel stond dat wanneer je 21 dagen zonder ui en knoflook zou eten en dan weer een maaltijd met ui en knoflook zou nuttigen je direct kon voelen wat een belasting ui en knoflook op het fysieke lijf heeft. Dit vond ik een mooi experiment om zelf uit te vinden wat de impact van ui en knoflook op mijn lijf is. Met het hele gezin hebben we besloten dit experiment aan te gaan en vandaag zitten we op dag 6.
Ik had altijd geleerd dat een goede maaltijd bestond uit een basis van ui/ui-achtige en knoflook, dit zou mijn gezondheid waarborgen. Tijdens mijn anti-candida dieet werd mij aangeraden de hoeveelheid ui en knoflook nog wat op te schroeven, omdat het bacterie dodend is. En daar zit geen leugen in, maar het is de halve waarheid. Ui en knoflook zijn als pesticiden in je fysieke lijf en net als antibiotica dood het alle bacteriën, de goede en de slechte. Dus door veel intake van ui en knoflook verzwakken we ons immuunsysteem. Ook is ons reactievermogen vermindert, dus na de 12 dagen zal ik zien hoe alert ik ben.
In deze blog zal ik de ui onder de loep nemen en heb informatie over de ui uit het boek ‘Psychologische Symbooltaal van de Voedingswaren’ van Christiane Beerlandt gehaald. Dit boek is een heerlijk boek om in rond te dwalen en te zien waar de verschillende voedingsstoffen volgens Christiane voor staan. Het blijft natuurlijk onze zelfverantwoordelijkheid wat wij met die gedeelde spirituele informatie doen. Ik gebruik het om te zien of ik een klik/reactie heb met wat ik lees en probeer het dan terug te brengen naar mijzelf.
“Ui staat voor de afwisseling koude-warmte, voor het inhouden, absorberen van energieën (letterlijk: bijvoorbeeld in de vorm van het vasthouden van slijmen/vocht, enz…) om dan met een krachtige plets deze energie open te laten springen, vrij te geven, als met een katapult: de uitdrijving, de daadkracht, de handeling, de uitstuwing.”
“De Ajuin spreekt als volgt: “Spaar eerst alles een beetje…, hou het allemaal bij je…, pluk er het nuttige uit, overdenk alles een keer, neem een besluit om dan het nodige – met kracht – naar buiten te brengen: zowel datgene wat jij kwijt wil, datgene dat eigenlijk niet echt (meer) bij je hoort, als de woorden die jij te zeggen hebt, de daden die jij te stellen hebt. Jij laat het eerst allemaal ‘aanzwellen’, jij ervaart, jij beleeft, jij overdenkt, jij voedt jezelf ermee en laat het in je leven, om dan met kracht uit jou te drijven datgene wat uitgedreven moet worden.”
Het slijm vasthouden is een verbluffend punt, aangezien ik al tijden aan het zoeken ben waarom ik zoveel slijm heb en hoest. Het slijmen is dus vasthouden van energieën, wat voor mij gelijk staat aan emoties en gevoelens. Het hoesten is de uitstuwing/handeling aangestuurd door de emotie/het gevoel. Dit begint interessant te worden.
In een gesprek dat ik met Sylvie over de ui had, was haar perspectief op het vasthouden van slijm, dat zij het associeerde met het werkwoord slijmen (overvriendelijk/bij iemand slijmen om in het gerief te komen). Bij mij had dat vervolgens ook weer een reactie dat terugvoer naar mijn jeugd, waarbij mijn broertje mij een slijmerd/manipulator vond, door de manier waarop hij zag dat ik dingen voor elkaar kreeg. Ik heb dat altijd als erg ervaren, als een vloek, ik ervoer mijzelf niet als een slijmjurk, maar iemand die alle neuzen 1 richting probeerde uit te zetten.
Het tweede stuk waar de ajuin spreekt en het heeft over eerst laten aanzwellen en ervaren/beleven/overdenken/voeden om het daarna met kracht naar buiten te brengen, klopt zeker wel. Ik overdenk en wik en weeg eerst dingen om daarna dit heel resoluut naar buiten te brengen, omdat ik zeker van mijn zaak ben.
Probleem:
Dus wat is het probleem hier? Het vasthouden van emoties en gevoelens als slijm en door de hoest deze emoties en gevoelens uit te stuwen wat zich vervolgens in een handeling gebaseerd op deze emoties en gevoelens vertaald. Daarnaast het binnenhouden van het slijm als emoties en gevoelens als het wikken en wegen binnenin mij alvorens het met kracht naar buiten te hoesten als emoties en gevoelens die als een resolute opinie naar buiten wordt getorpedeerd. Dus zou ik kunnen zeggen dat het mijn manier van communiceren is wat het probleem is.
Oplossing;
Niet vasthouden van emoties/gevoelens, maar in mijzelf direct te kijken wat deze emoties/gevoelens mij zeggen over mijzelf. Om zo evenwichtig naar buiten te komen en niet resoluut en te krachtig, zodat dat anderen en mijzelf zou kunnen schaden.
Beloning:
Mijn huidige zijn te kunnen ombuigen naar een leven in het moment en in het belang van een ieder. Niet meer oppotten van gevoelens/emoties en niet meer zoveel waarde hechten aan emoties/gevoelens waardoor ik erop handel. Praten in de toon die vereist is en niet met het ego wat resoluut praten vertegenwoordigd.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om emoties en gevoelens vast te houden in de fysieke vorm van slijm.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om deze emoties en gevoelens binnenin mij te wikken en te wegen en voor mijzelf te houden door het als een eigen wereld te ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om te handelen op deze emoties/gevoelens in de fysieke symbolische vorm van hoest en mij niet te realiseren dat ik hier niet mijzelf aanstuur maar aangestuurd word door mijn eigen gecreëerde emoties/gevoelens in de hoedanigheid van slijm.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om het hoesten als het resoluut naar buiten brengen van mijn opinies gevormd in mijn geest te gebruiken om mensen te overdonderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om het slijmen als en slijmjurk te gebruiken om mensen te masseren en in de juiste toestand te brengen dat mijn resolute krachtige uitstoot de mensen wel overdonderd maar mij niet in twijfel trekt door het masserende voor traject.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om heftige reacties te hebben op het woord slijmen/slijmjurk en mij niet te realiseren dat mijn ego beroerd werd hiermee en mij in uiterste paraatheid bracht om te voorkomen dat het ego weggevaagd zou worden.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om door mijn broertje gesnapt te worden op iets dat ik niet ervoer als negatief, maar meer als iets om mijn buitenwereld mee te creëren/manipuleren, maar wat mij werd gepresenteerd als een negatieve karaktertrek.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om mijn emoties en gevoelens te manifesteren in mijn fysieke werkelijkheid als slijm en hoest.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om geen vraagtekens te zetten bij mijn voorgeprogrammeerde informatie over voedsel en gezondheid.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om altijd alert te zijn dat ik ui gebruikte in mijn voedsel bereidingen uit angst voor mijn gezondheid.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om bang te zijn dat ik zonder ui ongezond zou worden en ten prooi zou vallen aan ziekten/bacteriën.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om mij niet te realiseren dat de ui met al zijn lagen gelijk is aan alle lagen die ik moet doorlopen, gelijk staat aan de emoties en gevoelens in mij.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om te geloven dat eten zonder ui erin mat en smaakloos is en beter niet genuttigd kan worden.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om mijn wereld klein te zien worden wanneer ik geen ui meer mag/kan eten en mij niet te realiseren dat het bestaan van mijn ego in dit verhaal een rol speelt en dus de angst voor de dood zal doen opspelen.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om mijn wereld zonder ui niet te kunnen voorstellen wat gelijk staat aan een wereld zonder emoties en gevoelens en ego, iets dat ik als systeem niet zal laten gebeuren uit angst voor verandering en angst voor de dood.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om op te staan als leven om te zien dat ik zonder emoties/gevoelens/ego kan bestaan om zo een leven in het belang van een ieder te leven.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om geen slijmjurk te zijn maar mijzelf te bewegen/motiveren door het leven en niet door emoties/gevoelens. Om zo te kunnen zijn wie ik ben, zonder anderen en mijn wereld te manipuleren uit overlevingsdrang.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om niet meer resoluut en met kracht te communiceren, maar mijn communicatie af te laten hangen van het moment, en te werken met wat hier is.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om mijn emoties/gevoelens/opinies niet fysiek te laten worden en om te zetten in slijm en hoest, maar te spreken als leven, te bestaan als leven en op te staan als leven.
Een Veertiger haar Tocht naar Leven 