Waar Eva in het paradijs Adam verleidde met de appel van de boom van kennis en informatie, zagen we dat na het nuttigen van de appel zij zich bewust werden van hun naaktheid/fysikaliteit. Dit was het moment dat er schaamte ontstond omtrent hun naaktheid, maar tegelijkertijd ook manipulatie zijn intrede deed. Wellicht verleidde Eva, Adam, nu met haar lichaam en was haar ‘grot der wonderen’ hetgeen Adam niet kon weerstaan. Waar wij heden ten dage geld en seks als grote motivators hebben om ons te laten bewegen door ons fysieke bestaan, hadden Adam en Eva alleen seks. Door de bewustwording van hun naaktheid oftewel hun ware aard ontstond er al snel separatie tussen lichaam en geest. Dit zou je als een erfzonde kunnen zien die generatie na generatie werd doorgegeven.
Zijn de meesten van ons niet opgevoed met het besef dat naakt zijn niet iets is waar je te koop mee loopt, dat is intiem, wordt dan gezegd. Maar staat intiem hier dan niet gelijk aan geheimzinnig/stiekem het kan het daglicht niet verdragen. Ik was als kind niet trots op mijn fysieke lichaam, ik had er ook geen hekel aan, maar ik functioneerde niet als een geheel. Mijn vagina werd vaak aangeduid met een hoofdknik naar beneden, wat op mij als kind overkwam als, dat ding daar beneden waarmee je plast. Ik snapte het geheimzinnige eromheen niet, maar zoiets wordt gewoon en je neemt dat als kind over. Er werd een naam voor bedacht, want elk gezin gaf het weer een andere naam, wat aangaf dat het een andere entiteit moest zijn dan ikzelf want het had een andere naam. Als ik bij anderen thuis kwam en ik zei dat mijn been jeukte dan werd ik begrepen, had ik gezegd dat mijn spaarpot jeukte dan hadden sommige gezinnen mij waarschijnlijk moeilijk aangekeken. Een andere entiteit en gesepareerd van de rest van mijn lijf met een naam die naar geld verwijst. Ik was de weg kwijt als kind.
Naar mate ik groter werd mocht ik bepaalde dingen niet doen en bepaalde houdingen niet aannemen, want dan zou men mijn vagina/onderbroekje zien. Dit werd niet met zoveel woorden gezegd, maar mij werd gevraagd om mij damesachtig te gedragen, waardoor ik niet eens heerlijk met mijn benen wijd in een stoel kon gaan zitten. Ik zag die vagina van mij, die losse entiteit, mijn vrijheid inperken. Op mijn 14e werd ik ongesteld, wat mijn band met mijn vagina niet deed versterken. Mijn menstruaties waren vanaf het begin heftig en zeer pijnlijk. Ik had 7 jaar gewacht op mijn menstruatie en het leek mij iets leuks om naar uit te kijken, althans zo werd het gebracht, “dan ben je een groot meisje, een vrouw”, nou kom maar op dacht ik. Door mijn menstruatie heb ik mijn vagina wel ettelijke keren in de uitverkoop willen doen, de pijn heeft ons geen hechtere band doen krijgen, maar ik zag het als de bron van al het kwaad.
Deze blog serie die 3 blogs zal gaan omvatten en als onderwerp menstruatie heeft, zal deel gaan uitmaken van een grotere serie die allemaal als titel ‘de vagina de bron van al het kwaad’ zullen hebben. De verschillende onderwerpen die ik wil gaan aansnijden zijn, menstruatie, vrouwelijke bewustwording, in het geniep en kinderen krijgen, om zo terug naar de bron te gaan. Daar waar ik mij afscheidde van mijn vagina, om opnieuw een band met mijn vagina op te bouwen, gelijk en 1 aan al mijn andere lichaamsdelen. Vervolgens zal deze serie mij dan weer terug leiden naar het onderwerp candida, waar de vorige 3 blogs gingen over de angst voor een mogelijke vaginale infectie. Mijn afgelopen blogs maakten mij duidelijk dat ik eerst de band met dit lichaamsdeel de vagina moet herstellen alvorens verder te kunnen gaan met verdere onderzoeken in mij als mens en leven als een reflectie van binnen naar buiten en buiten naar binnen.
Probleem:
Het mijzelf afscheiden van mijn vagina door mijn menstruatie als een kwaad te zien dat mij overkomt en beperkt.
Oplossing:
Gelijk gaan staan aan mijn menstruatie en mijn vagina als mijzelf als leven.
Beloning:
Eén en gelijk aan mijzelf en het leven staan en zo leven te mogen ervaren door mij heen als een geheel/eenheid die mij doet beseffen dat ik daadkracht heb en als geheel veel sterker ben dan in delen.
Een Veertiger haar Tocht naar Leven 